Spalony zwany jest w języku angielskim offside. Wiele osób oglądając mecz słyszy „spalony”, jednak nie zawsze wiemy, co to tak naprawdę znaczy. Bardziej orientują się w tym na pewno mężczyźni niż kobiety, chociaż zdarza się, że niektóre mają większe pojęcie o piłce nożnej niż mężczyźni.
Do 1925 roku, żeby zawodnik mógł uniknąć spalonego, potrzebował przed sobą trzech zawodników drużyny broniącej. Aktualnie jest wymaganych dwóch takich zawodników. Jednak została wprowadzona poprawka, która miała miejsce w 1990 roku, która mówi, że zawodnik drużyny atakującej, nie jest spalony wtedy, kiedy jest na równi z przedostatnim zawodnikiem drużyny broniącej.
Spalony co to znaczy?
Kiedy spalony w piłce nożnej? Spalony jest wtedy, gdy piłkarz zagra do partnera ze swojej drużyny, wtedy kiedy ten znajduje się linii bramkowej przeciwnika, niż ostatni gracz drużyny przeciwnej. Bramkarz się nie liczy. Wtedy można mówić, że jest spalony. Kto wymyślił spalony?
Spalony jak wytłumaczyć?
Zawodnik, który jest na pozycji spalonej, zostaje ukarany tylko wtedy, gdy bierze on aktywny udział grze poprzez przejęcie piłki, przeszkadzanie przeciwnikowi oraz jeśli odnosi korzyści, będąc na pozycji spalonej. O tym wszystkim decyduje sędzia. Podstawą do oceny pozycji spalonego jest moment zagrania, czyli dotknięcia po prostu piłki przez współpartnera. Karą za spalonego jest rzut wolny pośredni, który jest dla drużyny przeciwnej z miejsca przewinienia. Spalony kiedy wprowadzono? W 1904 roku założono specjalnie w Paryżu organ zwany FIFA. W 1912 roku natomiast wprowadzono w przepisach kolejną zmianę, jaką była regulacja zasad dotyczących łapania piłki przez bramkarza. Nie mogła już być łapana, z dowolnego punktu boiska. Dwa lata po tym zdarzeniu, pojawiły się nowe regulacje prawne, ale tym razem dotyczące spalonego. Od tego czasu zawodnik, od którego była grana piłka z rzutu autowego, nie mógł znajdować się na pozycji zwanej spaloną. Po jakimś czasie znowu trzeba było zmienić zasady co do spalonego, kiedy konkretnie byłby to spalony, a kiedy nie. Od 1925 roku, żeby utrzymać czystą pozycję podczas podania, wymagana jest tylko obecność przed atakującym piłkarzem dwóch rywali, w tym również bramkarza. Teraz już wiadomo o co konkretnie chodzi z tym całym „spalonym”. Po objaśnieniu tego wszystkiego, na pewno będzie to dużo łatwiejsze do zrozumienia, niż typowe suche fakty, jakimi jesteśmy otoczeni.